Operatie dag 1

Vanochtend vroeg (7u) zijn we aan de restauratiewerken begonnen. Eerst wordt er ijs op je hoofd gedrukt waarna je prikjes krijgt in je achterhoofd. Je wordt wel afgeleid door de medewerkster die met een vibrerende pen over je hoofd gaat. De aandacht naar die prikjes verslapt dan en gaat enkel nog naar die pen. Het uitnemen door Dr. De Reys en zijn assistente vormen blijkbaar een goed team. De dokter neemt de graftjes uit, en assistente telt en sorteert. Het ging vlug vandaag naar ’t schijnt, compliment voor de arts en assistente maar ook voor de patiënt die de hele voormiddag rustig op zijn buik is blijven liggen.
Na de middagpauze worden diezelfde graftjes ingeplant. Weer die prikjes, die nu wat beter voelbaar zijn dan die van vanochtend maar zeker niet schrikwekkend. Heel de namiddag heeft Kristel, de assistente, voortreffelijk werk geleverd met de haartjes samen met de wortels in te planten. Voor mij, afleiding voldoende; een film of muziek. Wel op voorwaarde dat de mensen hun werk kunnen doen, wat wil zeggen; stilzitten. Morgen deel II. Raar maar ik kijk er naar uit. Ik heb geen last, geen pijn. Da’s toch mooi meegenomen. Want voor een buitenstaander lijkt het of ik veel pijn gehad of nog steeds heb. Het tegendeel is zeker waar.